درباره به یاد استاد

بسم الله الرحمن الرحیم

"به یاد استاد"  شامل نکات برگزیده  اخلاقی ،  فقهی،  تاریخی ، اجتماعی ، پاسخ به شبهات ، تصاویر ، فیلم ، استفتائات و .... از محضر مفسر فقیه ، حکیم متاله ، فیلسوف الفقهاء و فقیه الفلاسفه علامه جوادی آملی (دامت برکاته) می باشد که در تاریخ اول مرداد ماه 1390 شروع به فعالیت نموده است.

 لازم بذکر است این وبلاگ توسط یکی از شاگردان و علاقمندان به ایشان ایجاد  ، و مدیریت می شود لذا نواقص و کاستی های احتمالی این محیط را به ساحت قدسی ایشان  مرتبط ندانید. سعی بر این است کلیه مطالب مستند باشند لذا  سند هر مطلبی را بخواهید قابل  ارائه است. ضمنا این وبلاگ توسط فرزند حضرت استاد ، جناب حجه الاسلام والمسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی  مورد تقدیر قرار گرفت.

1  : " به یاد استاد"  را به یاد استاد نام نهادیم تا همواره رهنمود های ایشان را در فراز و فرود های زندگی به یاد داشته باشیم ؛ در اینجا فقط و فقط از بیان و بنان حضرت استاد استفاده شده است . ضمنا جهت بهتر شدن ارائه مطالب با اعلام نظرات ما را در این راه یاری کنید.

2  : لطفا از درج نظر های بی ربط ، تقاضای پیوند با سایت های غیر مرتبط با مسائل فرهنگی اسلامی ، و تقاضای ملاقات با معظم له ، جدا بپرهیزید.

بدیهی است ارتباط با معظم له منحصرا توسط دفتر ایشان در قم  خیابان صفائیه کوی 19 میسر است.


3 : درس اخلاق حضرت استاد پنج شنبه ها بعد از فریضه ظهر وعصر به امامت معظم له  در دفتر ایشان به صورت  عمومی برگزار می شود. درس خارج فقه ساعت 8 صبح  و درس تفسیر ساعت 11 در مسجد اعظم همه روز به استثنای ایام تعطیل برگزار می گردد.


4 :  اگر در" به یاد استاد"  به دنبال مطلب خاصی هستید برای سهولت در دسترسی یا از طریق (لیست کلیه مطالب) اقدام کنید , و یا آن را در ابزار جستجو (دربالای صفحه ) وارد کنید.


5  : جهت ارسال سوالات شرعی از محضر حضرت استاد از طریق ( نظر ) اقدام بفرمائید.
جواب سوالات شرعی ، عمومی منتشر می گردد. اگراستفتاء شما خصوصی است ، لطفا هنگام طرح سوال ، رمزی به دلخواه خودتان نیز ارسال کنید تا پاسخ به صورت رمز دار منتشر شود .





پروردگارا ! مارا دانشی ده که نور باشد نه نار.

علمی بخش که از شرق قلب وعقل برآید ، نه در مغرب غرور وغول فرو نشیند.

پروردگارا! از عَهْد مَهْد تا کنون بندگیم را پذیرفتی، از الان تا لقای خودت مرا بنده نگهدار.

خدایا! عبد آبِق و فقیر وقیر ره‏ توشه ‏ای جز کرم تو ندارد، امید او را به یأس مُبدّل نکن.