.....نکته مهمی که هست این است که ما یک عدّهای داریم به عنوان سه طُهر که عادت زنانه است که بازگشت آن به استبراء رحِم و عادت ماهانه زن است که این مخصوص زن است. یک عدّهای داریم در اسلام به عنوان صبر چند روزه یا چند هفته یا چند ماهه؛ این عدّه هم برای مرد است، هم برای زن؛ هم مرد باید عدّه نگه بدارد، هم زن؛ این مربوط به عادت که نیست، این استبراء که نیست، این زمان است. اگر گفتند کسی یک همسری داشت، این همسر را طلاق داد و بخواهد با خواهر او ازدواج کند، اگر به طلاق رجعی طلاق داد، چون «المطلقة الرجعیة زوجة»، مادامی که این زن در عدّه است به منزله زوجه است؛ لذا نمیتواند با خواهر او ازدواج کند، چون میشود جمع بین أختین. اینجا، هم زن باید عدّه نگه بدارد تا بتواند شوهر کند، هم مرد عدّه نگه دارد؛ یعنی یک مدتی صبر کند. این عدّه به معنی گذشت زمان است، مدت است، نه عادت ماهانه.
در روایات باب «استیفای عدد» وقتی از امام(سلام الله علیه) سؤال میکنند که چه کسی باید عدّه نگه بدارد؟ میفرماید مرد؛ برای اینکه حکم زن روشن بود، آن زن که حتماً سه ماه و دَه روز یا چهار ماه و دَه روز یا سه طُهر، اینکه روشن است؛ اما چه کسی حالا باید صبر بکند؟ مرد باید صبر بکند. اگر در بعضی از نصوص آمده است که مرد باید عدّه نگه دارد؛ یعنی مدّت. اگر «المطلقة الرجعیة زوجة» چه در حرمت جمعی، چه در حرمت عینی؛ در حرمت عینی که این اثر ندارد، در حرمت جمعی که استیفای عدد از سنخ حرمت جمعی است، مرد باید عدّه نگه دارد؛ یعنی اگر چهارتا همسر داشت و یکی را طلاق داد به طلاق رجعی، باید مدت عادتهای ماهانه او بگذرد مثلاً وقتی اگر عدّه ماهانه دارد، بعد از گذشت و سه طُهر و اندی یا چهار ماه و دَه روز و مانند آن، بعد بتواند با زن دیگر ازدواج کند، وگرنه میشود زوجه پنجم.
بخشی از سخنان حضرت استاد در درس خارج فقه 15 اسفند95
دوشنبه 16 اسفند 1395 ساعت 18:09