مگر ماهی ها و پرندگان اهل پس انداز و بانک هستند؟!!

الآن میلیون‌ها ماهی در این اقیانوس‌ها هستند، اینها مگر اهل پس‌انداز و بانک هستند؟ این همه مرغ‌ها که می‌آیند برای تالاب بال بال می‌زنند صدها کیلومتر می‌آیند، با دست خالی می‌آیند و با شکم پر برمی‌گردند. فرمود این مرغ‌ها را هم ما روزی می‌دهیم.......

اینها نه امام بودند نه امامزاده! نه پیغمبر بودند نه پیغمبرزاده! اینها سوابق خوبی هم که نداشتند در جاهلیت بودند. این قرآن است. اگر این قرآن بتواند مهاجر تربیت کند چرا ما لااقل در داخله شهرمان مثل موش زندگی کنیم؟! حالا خیلی روشن نیست که کسی چه وقت می‌میرد!.....

در این روایات هست که عده‌ای به صورت حیوانات محشور می‌شوند، به صورت موش محشور می‌شوند! تعجب نکنید که اگر کسی به صورت موش محشور شده! همین‌هایی که اهل احتکار بودند، همین‌هایی که دو تُن دو تُن طلا تهیه می‌کردند اینها غیر از موش چیزی دیگری نیستند. باطن اینها در قیامت روشن می‌شود. اینکه فرمود اینها به صورت حیوانات محشور می‌شوند یا به صورت بوزینه محشور می‌شوند همین است.

من تعجب می‌کنم که چگونه این آیه توانست مهاجرین را راه‌اندازی کند و در ما اثر نمی‌گذارد؟! بارها به عرض شما رسید چگونه مهاجرین مکه را رها کردند بال بال زدند با دست خالی آمدند مدینه؟ اینها می‌خواستند بیایند مدینه، قبلاً در زحمت بودند حالا حضرت هم که از مکه به مدینه تشریف آوردند زحمتشان دو چندان شده. می‌خواستند بیایند مدینه. یک تکه زمین یا خانه داشتند کسی از اینها نمی‌خرید. یک تکه فرش داشتند کسی اجازه نمی‌داد اینها فرششان را بیاورند. آیه نازل شد که شما بال بال بزنید مثل این مرغ‌ها به این فکر نباشید که وسیله داشته باشید خدایی که شما را اینجا تامین می‌کند در مدینه هم تامین می‌کند. چگونه این آیه این مهاجرین را راه‌اندازی کرده؟! فرمود: ﴿وَ کَاَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُها وَ اِیَّاکُمْ﴾، فرمود موش‌ها را هم خدا روزی می‌دهد، این کبک و کبوتر را هم خدا روزی می‌دهد. الآن میلیون‌ها ماهی در این اقیانوس‌ها هستند، اینها مگر اهل پس‌انداز و بانک هستند؟ این همه مرغ‌ها که می‌آیند برای تالاب بال بال می‌زنند صدها کیلومتر می‌آیند، با دست خالی می‌آیند و با شکم پر برمی‌گردند. فرمود این مرغ‌ها را هم ما روزی می‌دهیم. شما چگونه می‌خواهید زندگی کنید؟ ﴿وَ کَاَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ﴾، یعنی مثل موش نیست! ﴿لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُها وَ اِیَّاکُمْ﴾، شما هم مثل همین پرنده‌ها هستید.

وقتی این آیه نازل شد گفتند عجب! چرا ما بال بال نزنیم با دست خالی نرویم مدینه؟! اینها بال زدند با دست خالی آمدند مدینه، شدن مهاجرین. هنوز هم که هنوز است 1400 سال همه ما به عظمت اینها افتخار می‌کنیم مرتّب درود می‌فرستیم مرتّب سلام می‌فرستیم. هر جا سخن از مجاهدین است سخن از مهاجرین هم است این قرآن است. اینها نه امام بودند نه امامزاده! نه پیغمبر بودند نه پیغمبرزاده! اینها سوابق خوبی هم که نداشتند در جاهلیت بودند. این قرآن است. اگر این قرآن بتواند مهاجر تربیت کند چرا ما لااقل در داخله شهرمان مثل موش زندگی کنیم؟! حالا خیلی روشن نیست که کسی چه وقت می‌میرد! اینکه بعضی‌ها بعضی را به صورت حیوانات خواب می‌بینند همین است. این بیان نورانی امام سجاد بود که این روزها روز شهادت و رحلت اوست، از امام باقر بود هم از امام باقر هم امام سجاد برای صحرای عرفات بود. فرمود پر از حیوانات‌ هستند. حالا لازم نیست که انسان در دنیا باطن افراد را ببیند، در باطن که می‌بیند. چرا ما به صورت موش محشور بشویم؟ این احتکارها برای چیست؟ این گرانفروشی‌ها برای چیست؟ این ذخیره کردن‌ها و زیاد خریدن‌ها برای چیست؟ فرمود ما این کارها را می‌کنیم، شما خوب زندگی کنید. هر جا سختی باشد یقیناً آسانی هست، دو برابر آسانی هست. این بیخود که یک جا بدون «الف و لام» و یک جا با «الف و لام» نیست، ﴿فَاِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً ٭ اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً﴾. حتماً آن یکی با «الف و لام» است حتماً این یکی بدون «الف و لام» است؛ یعنی حتماً هر جا سختی هست آسانی دو برابر است. چرا باید این را گوش ندهیم؟!

بخشی از سخنان حضرت استاد در درس خارج تفسیر 14 مهر97