قال الاستاذ: پیشرفت دنیایی ربطی به معارف
الهی ندارد. الآن که عصر جاهلیت نیست و به تعداد موتور و دوچرخهای که در این کوی
و برزن هست بالای سر ما ماهواره وجود دارد، در این عصر علم، در هند که سرزمین
اسرار و رموز است هنوز موش پرستی میکنند، هنوز آن پیرمرد دختری را زنده به گور میکند.
اگر دین، قرآن و عترت، معارف الهی و معالم دین به جایی نرود این مشکلات وجود دارد. ممکن است بشر آسمان را تسخیر کند ولی کمبود اعتقادی داشته باشد. اگر این کمبود اعتقادی را با دین پر نکردیم با وهم پر میشود. این عرفانهای کاذب، فالگیریها، نخودگیریها، شانسها و غیره جز فسون و فسانه چیز دیگری نیست. ممکن است کسی نماز نخواند ولی به شانس معتقد باشد، به عدد 13 معتقد باشد، این دین را که حق محض است قبول ندارد اما 13 را که خرافات است قبول دارد. پس پیشرفت مادی دلیل پیشرفت در معارف نیست و هر کدام راه جدایی دارد. بشر را بایید با توحید قانع کرد و لا غیر.