خلق فرشته از وضوی ما ؟!!

قال الاستاذ:
خدای سبحان با وضوی کسی که بخواهد نماز بگزارد، فرشتگان فراوانی می‏ آفریند که او را تقدیس، تسبیح و تکبیر می‏ گویند. این در صورتی است که وضو مانند وضوی علی بن ابی‏طالب (علیه‏ السلام) و دعا در حال وضو چونان دعای او باشد؛ یعنی دعاها همان دعاهایی باشد که علی (علیه ‏السلام) با حال و حضور می‏خواند، نه هر وضویی و نه هر گفته و دعایی، بلکه هرگاه فعل و قول همان کردار و گفتار علوی باشد، موجب می‏شود خداوند سبحان آن اثر مهم را بر آن مترتب نماید، و یا آن فعل و این قول بنابر تمثل اعمال به صورت فرشته تمثل یابد.
بنابراین، مجرّد شستن صورت و دو دست، و صِرف کشیدن مسح سر و پاها به روش اهل بیت (علیهم‏السلام) و تنها تکلّم به کلماتی که از آنان وارد شده در لحظه شستن و مسح کشیدن، سبب نمی‏شود خداوند در برابر هر قطره آب، فرشته‏ای تقدیس و تسبیح و تکبیرگو بیافریند، و این نیست جز برای این که وضو از آن جهت که سبب طهارت است نهانی عینی و درونی خارجی دارد، و هرکس که در عمل، با اخلاص به جانب خداوند رو کند، بدان دست می‏ یازد، و آن کس که دل خویش را تسلیم خدا کند، به او می‏رسد به گونه‏ای که از هرآلودگی و پلیدی پاک می‏گردد و گوهر طهارت او تقدیس و تسبیح و تکبیر می‏شود، از اینجاست که شایسته است خداوند از قطره آب وضویش فرشته‏ای بیافریند که دارای آن آثار ملکوتی باشد، و یا کردار او را به مثال فرشتگان تسبیح‏گو تمثیل بخشد.