محبوب در ارض و سما

قال الاستاذ: 

 

در این زیارت نورانی «امین الله» ـ که بخشی از آن زیارت و بخشی دعا هست ـ  به ما دستور دادند که از ذات اقدس الهی، این چند چیز را بخواهید که «وَ دُعَائِکَ مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِیَائِکَ مَحْبُوبَةً فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِک».

این نعمت خوبی است که آدم محبوب مردم باشد، دلهای مردم را که نمی‌شود با بازی گرم کرد، دل به دست «مقلّب القلوب» است.

اگر واقعاً کسی وارسته باشد، مردم به او علاقه مند می‌شوند، این یک نعمت خوبی است، «محبةً» برای تو و محب تو و اولیای تو باشم.

کاری هم کنم که مردم به من علاقه مند باشند، این جلب توجه مردم نیست، چون اگر کسی بازی کننده باشد، ممکن است چند روزی مردم به طرف او بیایند؛ ولی فطرت مردم او را می‌شناسند و برمی‌گردند، این سوء عاقبت دارد؛ اما اگر واقعاً «لله» کار کند، دلها شیفته اوست.

الآن به مناسبت کربلا می‌بینید دلها شیفته سالار شهیدان است، چه مسلمان و چه کافر، برای اینکه الهی فکر کرد، همچنین اگر کسی آن راه را برود.