چهارشنبه سوری از دیدگاه علامه جوادی آملی (بازنشر)

قال الاستاذ:

.....چهارشنبه سوری یک سنت سیئه‌ای است که متاسفانه بنیان گذاشته‌اند.

 چهارشنبه سوری حرکتی بر خلاف عقل و شرع است و اگر افراد در آتش‌بازی و ترقه‌بازی چهارشنبه سوری، جایی را بسوزانند، ضامن هستند......  در ادامه مطلب

آتش در ایران قدیم ، مقدس و همپایه فرزند اهورا مزدا شمرده می شد.  از این رو پیش از نوروز به آتشکده ها می رفتند و آتش بر

می افروختند  و  چون طبق برخی نقل ها در ایران هفته نبود  این مراسم در سیصد و شصتمین روز سال  برگزار می شد ؛ و  معتقد بودند در این روز فرورهای (ارواح) نیاکان به زمین فرود می آیند و  این آتش برای راهنمایی آنهاست ، ولی آتش افروختن و جستن از آن وشادی کردن در کنار آن ، ترقه زدن و منفجر کردن مواد منفجره در چهارشنبه اخر سال نه برهان عقلی دارد نه دلیل نقلی و نه منفعت ملی و  جز خرافه و در مواردی زیانباری غیر قابل جبران ، چیزی دیگری نیست.

 در هیچ یک از متون باقی مانده پیش از اسلام ، اشاره ای به جشن چهارشنبه سوری نشده است. در اوستا ، کتیبه های عیلامی ، هخامنشی ، اشکانی و ساسانی و نیز در متون پلوی و حتی در روایت های مورخان یونانی درباره ایران  نیز  درباره جشن چهارشنبه سوری مستند و سخنی در دست نیست.
حتی در آثار محقق دقیقی همچون ابوریحان بیرونی نیز درباره آن توضیحی داده نشده است.

مفاتیح الحیات صفحه 756