این آفتاب هر لحظه در سیر است و روشن کردن, این زمین هر لحظه در سیر است و روشنیابی. انسان وقتی به «أحسن الأحوال» میرسد که هر لحظه از مافوق نور بگیرد و به جامعه نور ببخشد, جامعهٴ نورانی «أحسن الأحوال» دارد و نورانیّت آن در بخش معرفت, عقل اندیشور است و در بخش عمل, عقل عملیِ انگیزهدارِ عدل و داد که اگر ذات اقدس الهی جامعهای را به علم صائب و عمل صالح موفق کرد این تحوّل درونیِ جامعه را به عهده گرفت و این جامعه به «أحسن الأقوال» بار مییابد و منظور از این زیبایی هم زیبایی نظری است, هم زیبایی عملی; یعنی حکمتِ نظر او را زیبا میداند، چون کشور بر اساس دانش و اقتصاد دانشبنیانی و بنیادی و مانند آن حرکت میکند و هم عملهای فرعیاش بر محور علم است.