ارزش زن
به عنوان هویت دینى وقتى روشن مىشود که گوشهاى از اسرار نکاح و رموز
ازدواج از زبانِ صاحبِ وحى بازگو شود تا معلوم گردد که زن نه تنها ملعبه
مرد نیست و نه تنها وابسته نمىباشد و نه تنها ابزار نیست بلکه چون بنیان
مرصوصى است که مرد را از پرتگاه دوزخ مىرهاند و از انحراف نجات مىدهد و
باهم از خطر تیرگى و تاریکى آسوده مىشوند و هماهنگِ هم راهِ فلاح و صلاح و
نجاح را طىّ مىکنند و از طلاح و تباه و تبار مىرهند. رسول اکرم
حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله علیه وآله چنین مىفرماید: »مَنْ
تزوّج أحرز نصف دینه» یعنى مردى که با زن ازدواج نماید و زنى که با
مرد عقدِ زناشویى ببندد هرکدام نصف دین خود را حفظ نمودهاند. یعنى
هویّتِ مرد براى زن در نکاح ونیز هویتِ زن براى مرد در ازدواج یک هویت دینى
است نه غریزى و آمیزش حیوانى که در هر نر و مادهاى یافت مىشود، و باز
پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه وآله مىفرماید: »ما من شابٍّ
تزوّج فى حداثة سنّه الّا عجّ شیطانه، یا ویله عَصَمَ منّى ثُلْثَى دینه
فلیتّقِ اللَّهَ العبدُ فى الثلث الآخر» یعنى هیچ جوانى نیست که در
عنفوانِ جوانى ازدواج نماید مگر آن که شیطانِ مراقب وى ناله بر مىآورد
که «او دو سوم دین خود را از من حفظ نموده است»، بنده خدا بعد از ازدواج
باید درباره یک سومِ دیگرِ دین خود پرهیزکار باشد. در اینحال مرد یا زن
جوان که پیوند زندگى مشترک را مىبندند با این عمل بخشِ مهمّ دینِ خود را
حفظ مىنمایند. چنین نگرش ملکوتى به زن و نگاه الهى به ازدواج و بینش
آسمانى به تشکیل کانونِ مشترک زناشویى هرگز مرد را وابسته یا آزاد نمىبیند
و زن را نیز از نگاه وابستگى و ابزارى مصون مىداند