چرا زن براى فراگیرى علم باید از شوهر اجازه بگیرد و در صورت عدم اجازه شوهر به ناچار از ‏کسب علم محروم است؟

قال الاستاذ:

در جواب باید گفت که اولاً، فراگیرى علم بر دو قسم است، یک قسم، سلسله علومى است که فراگیرى آنها ‏از واجبات عینى است و‎ ‎در فراگیرى این دسته از علوم مرد حق منع ندارد و اگر منع نمود موافقتش واجب ‏نیست. اما قسم دیگر علومى است که فراگیرى آنها واجب کفایى است و اگر چنانچه در این بخش از علوم، ‏دیگران به حد کفایت اقدام به فراگیرى نکردند فراگیرى این قسم از علوم، بر زن واجب عینى مى‏شود و باز ‏مرد حق منع ندارد و حتى در مواردى که مرد حق منع دارد زن مى‏تواند شرط کند و بگوید من با این شرط ‏کارهاى منزل را انجام مى‏دهم که این مقدار از وقت را براى فراگیرى علوم اختصاص بدهم و این در اختیار خود ‏اوست. چنانکه در جریان ازدواج حضرت زینب (سلام‏اللَّه علیها) با همسرش، در حین عقد، این موضوع شرط ‏شد. چه این که مى‏تواند شرط کند من به این شرط کارهاى منزل را انجام مى‏دهم که این مقدار را هم به ‏خودم اختصاص بدهم. اگر این مسائل در جامعه مطرح شود و فرهنگ مردم نیز رشد کند دیگر جامعه هرگز ‏زنها را به عنوان کالا نخواهد شناخت.‏ ‎ ‎‏(زن در آئینه جلال و جمال، ص 422.)‏