انسان فطرتا حق بالذات را می طلبد و از هدایت مهتدی بالذات پیروی می کند وچون هیچ موجودی غیر از خداوند متعال حق محض نبوده ، مهتدی بالذات نیست. پس غیر از خداوند هیچ موجودی حق هدایت دیگران را ندارد و دیگران نیز نباید از او پیروی کنند.
امام سجاد (علیه السلام) : ان طلب المحتاج الی المحتاج سفه من رایه وضلة من عقله.
درخواست نیازمند از نیازمند سفاهت وبی خردی است.
«تنویر : هدایت ویژه خداوند ٬ هدایت تکوینی و رساندن به هدف و نیز حق قانونگذاری است که تشریع نامیده می شود و هدایت به معنای بیان احکام وتبلیغ آن از غیر مهتدی نیز بر می آید.»