استفتا : نغمه رخم

قال الاستاذ:

ابن سینا(رحمه‌الله) در نمط نهم اشارات و تنبیهات می‏نویسد: گاهی عارف به «نغمه رخم»، یعنی آهنگ ملایم نیاز دارد تا او را متّعظ کند.

اگر کسی خود را با ترانه سرگرم کند، در سنین بالاتر، خود متوجه می‏شود که با ذائقه او هماهنگ نیست، در حالی که انسان با مناجات و غزل انس دیگری دارد. غزل حافظ همیشه می‏ماند و هرچه سن بالاتر برود، انسان با آن بیشتر مأنوس می‏ شود.

همه می‏دانیم که آهنگهای طرب ‏انگیز خوی حیوانی را در ما زنده می‏کند. آهنگهایی که فرشته  ‏مَنِشی را در آدم احیا می‏کند، به انسان سبکباری می‏دهد و بشر را از شهوت و غضب دور می‏کند نیز می‏ شناسیم. به آهنگهای مشکوک گوش نمی‏دهیم.

از این نظر موسیقی بر سه قسم است:

1. موسیقی‏ هایی که حالتی روحانی در انسان ایجاد می‏ کند که اشکال ندارد.

2. موسیقی ‏هایی که به مجالس لهو و لعب اختصاص دارد و شهوت را تحریک می‏کند که این دسته نامشروع است.

3. دسته‏ای از موسیقی‏ها هم مشکوک است، پس با داشتن راه صحیح، دیگر به دنبال مشکوک نمی‏رویم. خواندن غزلها و مناجاتها با صدای خوب، خصیصه ما ایرانیان است.