جنگ با خدا

قال الاستاذ: مگر تامه مرگ چیز آسانی است، انسان یک بیماری می‌گیرد و در اثر سختی‌های بیماری بسیاری از چیزها را فراموش می‌کند، این بدیهیات دین باید برای انسان ملکه شود، برای این است که این ملکه شود و از یادمان نرود سفارش تکرار کردن آن را به ما داده‌اند، در نماز در تشهد یاد اهل‌بیت(ع)، نمازهای پنج‌گانه بدیهیات دین را تکرار می‌کنیم، بدیهی‌ترین بدیهیات اسلام را در قبر از ما سؤال می‌کنند، خیلی‌ها یادشان نیست، برخی‌ها بعد از مدت‌های عذاب می‌گویند، تازه می‌فهمند که پیامبر من کسی است که قرآن بر او نازل شد.

 ما همچون نبردی مانند مرگ را در پیش داریم، گناه جنگ با خدا است، مخصوصا ین امر برای مسؤولان قابل توجه است، زیرا آنان کسانی هستند که باید حقوق مردم را استیفا کنند، زیرا وقتی که امام علی(ع) عهدنامه مالک را نوشت، مالک دارای مسؤولیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بود، از ما از شکیات نماز و از تعداد رکعت‌های نماز ظهر نمی‌پرسند، نماز صبح چند رکعت است و نماز ظهر چند رکعت است نمی‌پرسند، می‌پرسند دین شما چیست، این بدیهی‌ترین سؤال ها است، این که در تلقین این موارد را تذکر می‌دهند برای این‌که از یادش رفته است، یادش بیاید.