قال الاستاذ: نیّت، انبعاث و پرش روح است.
اگر انسان از طبیعت پر کشید و بالا آمد، میگویند نیّت کرده وگرنه اخطار حصولی و مفهوم ذهنی است و حداقل عبادت ماست که واجب ادا شود و اعاده و قضا نخواهد. اما آن نیّتی که باطن عمل به آن وابسته و از عمل بالاتر است، انبعاث روحی است که روح پرواز میکند؛ همان نیتی که از عمل برتر است. از این رو گفتهاند: خدای سبحان را با نیّتهای صادق مسئلت کنید.