«قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ»
اگر کسی مؤمن باشد و انفاق کند خداوند مال انفاق شده را برای وی جایگزین میکند، بر همین اساس انفاق مانند نهر روان است، وجود مبارک امام جواد(ع) فرمود اگر کسی باور کرد که صدقه دادن و انجام وظیفه همان آن و همان لحظه خدا جایش را پر میکند، دستش در صدقه دادن باز است، منتها ممکن است انسان بعدها بفهمد، خدای متعال فرمود «إن مع العسر یسرا»، یعنی در حقیقت در درون هر سختی آسانی نهفته است، عسر معرفه است اما یسر دوباره آمده و هر بار نکره، یعنی عسر یکی است اما یسر دو برابر، ما یا باور نکردیم یا سختمان است که تحمل کنیم.
سعه و ضیق رزق به دست دیگری است،
اگر انسان چیزی را در راه خداوند انفاق کند، خداوند فورا جای آن را پر
میکند و او خیرالرازقین است و میداند کی بدهد، چگونه بدهد؟ چه اندازه
بدهد، چه حالتی بدهد، خدا باالقول المطلق خیرالرازقین است و از دیگران هم کاری ساخته نیست.