قال الاستاذ: خیلی از افراد برای اینکه به حرم مطهّر امام هشتم مشرّف بشوند یا به سرزمین
وحی سفر کنند و یا به عتبات عالیات سفر کنند به فکر رهتوشه هستند. این
رهتوشه انسان را تا مقصد میرساند یعنی به مکه یا کربلا یا مشهد در حالیکه
این فقط مقصدشان است اما مقصود کیست؟ مقصود چیست؟ با مقصود در مقصد چگونه
باید رفتار کرد؟ که دست خیلیها خالی است؛ انسان باید بداند که برای رسیدن
به آنجا یک مقدار رهتوشه مناسب کافی است ولکن آنچه بعد از آن مهم است
امامشناسی، معنای زیارت، معنای قُرب، معنای درد دل کردن اینها را هم باید
بداند؛ اگر امام شما را دید، امام با شما حرف زد، رؤیا و حالت خوبی داشتید
آن وقت معلوم میشودکه مقصود را در مقصد دیده اید.
بعضی از بزرگان و اساتید ما مرحوم علامه طباطبایی(رضوان الله علیه) از
استادشان نقل میکردند: در کشف و شهود بعضی از بزرگان وجود مبارک
سیّدالشهداء(سلام الله علیه) سالی یک بار برای اهل بهشت تجلّی میکند این
یعنی چه؟یعنی اینطور نیست که انسان وقتی بهشت هم رفت بتواند وجود مبارک
حسینبنعلی را زیارت کند بلکه سالی یک بار برای اهل بهشت تجلّی میکند لذا
کسانیکه در اینجا به فکر حسینی شدن هستند و کاملاً شناختند ممکن است بیشتر
خدمت حضرت برسند ولی غالب رهتوشه های ما تا به مقصد رسیدن است.
سلام
کاملا درسته غالب ره توشه های ما تا رسیدن به مقصد است و بعد از آن دست خیلی ها خالی است.
استفاده کردیم. ممنون.