تبیین دعای (یا من ارجوه لکل خیر) توسط آیت الله جوادی آملی

قال الاستاذ:
تکلیف زنان در دعای مخصوص ماه رجب ( یا من ارجوه ......حرم شیبتی علی النار ) چیست؟

  اینکه انسان دست به محاسن می‌گذارد، این شیبه نیست؛ این یک وقت است که روایت دارد که «مَنْ سَرَّحَ لِحْیَتَهُ کذا» اگر کسی محاسنش را شانه بکند چه حکم دارد، این معلوم می‌شود محاسن منظور است؛ اما اینکه حضرت دست گذاشت روی محاسن سفیدش عرض کرد «شیب» من، این کنایه از عجز است؛

یعنی این عجز و مسکنت و فقر و بیچارگی مرا چه کسی رحم بکند؟ دیگر نباید ما به این فکر باشیم اگر زن بود چکار بکند؟ اگر جوان بود چکار بکند؟ اگر محاسن نداشت چکار بکند؟ سخن از محاسن نیست این «حَرِّمْ شَیْبَتِی» یعنی به عجز من رحم بکن تا بگوییم پس کسی که زن هست چکار بکند؟ اگر جوان بود چکار بکند؟ همان‌طور که در مناجات است «مَوْلَایَ یَا مَوْلَایَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ» همین و عجز من و ضعف من و مسکنت من و به بیچارگی من رحم بکن این بیچاره را به آتش نیانداز، این را زن هم می‌تواند بخواند، مرد هم می‌تواند بخواند، منظور محاسن نیست، منظور سفیدی مو نیست.


 آن وقت گاهی انسان که ضعیف شد در حال عجز هم همین چانه‌اش را می‌گیرد، وقتی یک کسی می‌خواهد بگوید به من رحم کنید چانه‌اش را می‌گیرد؛ یعنی به مسکنت من، به ضعف من، به عجز من، به ناتوانی من رحم بکنید در همه حال این است. بنابراین این ماه (رجب) ، ماه دعای خاص است آن ادعیه هر روزی که مشخص است آن دعای بلندی که مربوط به وجود مبارک حضرت حجت(سلام الله علیه) رسیده است درباره مقام ولایت، آن را هم لابد قرائت می‌کنید. خدا یک همچنین خدایی است که فرمود: اگر اسمای او را به هر اندازه توانستید مظهر بشوید، این راه را به ما نشان دادند که ـ ان‌شاء‌الله ـ امیدواریم نصیب همه شما بشود ما هم محروم نشویم. «والحمد لله رب العالمین»