پرسش:
در قبر «إسمع، إفهم» چه سودی برای میتی که از دنیا رفته است
دارد؟
آن مقدار را اگر تلقین باشد میفهمد، تنها برای او نیست، او
دفعتاً میبیند که صحنه عوض شد؛ افرادی را میبیند، صحنهای را میبیند و اصلاً نمیداند
که کجا رفته، خیلیها نمیدانند که مردهاند!
به اینها میگویند: «أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ»؛ آنچه الآن برای تو اتفاق
افتاده، مرگ است و این برای همه هست.
خیلیها مُردند، ما هم به همین وضع درمیآییم
و میمیریم «أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ الْقَبْرَ حَقٌّ
وَ سُؤَالَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ فِی الْقَبْرِ حَق»؛ یعنی وضع تو عوض شده و
تو رفتی در جای دیگر، نگران نباش و این صحنه برایت پیش میآید و عدّهای الآن میآیند
سؤال و جواب میکنند، اگر اینها را سؤال کردند در جواب آنها بگو که امام اول این
است، امام دوم این است، امام سوم این است، امام چهارم این است و ... اینها را بگو!
اینکه وجود مبارک ابن طاووس(رضوان الله علیه) نام چهارده معصوم(سلام الله علیهم
اجمعین) را در نگین انگشتر حک کرده و وصیت کرده که این نگین را در قبر من، نزدیک
دهان من و زیر زبان من بگذارید، برای این است که جوابم نقد باشد، چون اینها را شب اول قبر از من سؤال میکنند که امام اول کیست؟ امام دوم کیست؟
امام سوم کیست؟ امام چهارم کیست؟ و ... این زیارتهایی که بعد از روضهها و
عزاداریها یا نماز جمعهها یا نماز جماعتها در مساجد هست،
این سه طرف سلام دادن
هیچ سندی ندارد که یک طرف به قبله، یک طرف به امام رضا(علیه السلام) و مجدد به طرف
قبله! بهترین راه این است که انسان این سنّت الهی را داشته باشد که این چهارده
معصوم را سلام دهد، البته اینها هم منصوص نیست؛ این چهارده معصوم را که انسان سلام
میدهد، چه در نماز جمعه، چه در نماز جماعت، چه بعد از روضهها، چه بعد از ذکرها،
چه بعد از توسلات و چه بعد از حدیث کساء، این چهارده معصوم در زبان آدم روان است!
چون بالاخره اینها را سؤال میکنند و جواب اول قبر
باید
نقد باشد!
دوشنبه 11 اسفند 1393 ساعت 10:56