آیا پیامبر اکرم (ص) طبیب دوره گرد بودند؟

قال الاستاذ:نه یعنی طبیب دورهگرد! نه یعنی طبیبی که سفر استانی دارد!....(بخشی از سخنان حضرت استاد در درس خارج تفسیر 7مهر94 مسجد اعظم )

......گاهی هم فشاری هست، امّا این فشار نظیر کار همان جرّاحی است که گاهی رَگزَن است و گاهی هم مَرهمنِه است.
این بیان نورانی حضرت امیر در نهج البلاغه که پیغمبر و اهل بیتش و خودش(علیهم الصلاة و علیهم السلام) را در حقیقت معرفی میکند که وصف ممتاز برای پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است، فرمود: «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏»،[نهج ابلاغه خطبه108]
نه یعنی طبیب دورهگرد! نه یعنی طبیبی که سفر استانی دارد! این «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏» که طبّش را دور میدهد، نه خودش دورهگرد است و سری به افراد میزند! این طبّش دورهگرد است. طبّ یکجا دستور به مَرهم میدهد و یکجا هم دستور به رَگزَنی میدهد؛
این بیان را حضرت در ذیل همان جمله که فرمود «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏» استدلال کرده است، گفت یکجا باید مرهم بدهد، یکجا باید داغ بکند، این دور میزند که کجا جای داغ است و کجا جای مرهم دادن است. یک پزشک جرّاح هم همین کار را میکند، اوّل قطع میکند و جایی را میبرّد بعد مرهم میدهد،
 این را میگویند دور طب، نه طبیب، دورهگرد است! «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏» که طبّ خودش را دور میدهد، چگونه دور میدهد؟ «أَحْکَمَ مَرَاهِمَه‏»، این مرهم با «هاء» هوّز، همین داروست، این مرهم همان است، اینکه از رحمت نیست که با «حاء» جیمی باشد، او دارد این مرهم را بعد از جرّاحی میزند؛ در نهج البلاغه این مرهم، همین مرهمی است که با «هاء» هوّز است؛ یعنی در نهایت پمادی میدهد؛ اوّل رَگزَنی میکند و خون میآورد، بعد پماد میزند که این را میگویند: «طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏»، نه اینکه خودش دورهگرد است........