حضرت استاد فرمودند:
وجود مبارک حضرت امیر فرمود برادرم جعفر وقتی دوتا دستش را در جبهه داد، ذات اقدس الهی به او دوتا بال داد ما باید بدانیم که با طرّاری، کسی جعفر طیّار نمیشود، با بازی آخوندی، با زهدفروشی، کسی جعفر طیّار نمیشود، خب عالِم دینی که بالاتر از شهید است، این بیان نورانی رسول گرامی(علیه و علی آله الاف التحیة و الثناء) فرمود مرکّب عالم از خون شهید بالاتر است پس این مقام هست، چرا ما به دنبال آن نرویم.
مبادا کسی روی منبر و یا در کلاس درس، مردم را به خود دعوت کند و بگوید چون فکر من این است، چون حرف من این است باید تثبیت شود این همان ﴿کُونُوا عِباداً لی مِنْ دُونِ اللَّهِ﴾ است. بنابراین رژیم ارباب و رعیتی فرهنگی چه در حوزهها، چه در دانشگاهها، چه در مساجد، چه در حسینیهها، از بدترین دام هاست، ما اگر خدای ناکرده به این سَمت بخواهیم حرکت کنیم هیچگاه به مقصد نمیرسیم.
امام باقر(سلام الله علیه) فرمود: ما یک بیماری و غدّه دردناکی داریم و آن این است که خیلیها را میخوانیم اما آنها نمیآیند! ما که نمیتوانیم بگوییم «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش» این دردِماست، این جامعه که حرف ما را گوش نمیدهد یعنی این راهی که ما نشان میدهیم نمیآید و این برای ما یک درد است؛ سخن ائمه این است که ما ربّانی هستیم، عالِم ربّانی هم شدید الربط بالرب است، هم شدید الربط بالمربوب، هم خوب فیوضات را از ذات اقدس الهی دریافت میکند و هم خوب این فیوضات را به مربوبها و به جامعه منتقل میکند.