.........الآن شما آقایان که به هر حال پرچمدار دین هستید، یک کاری شما آقایان باید بکنید، یک کاری هم مسئولین محترم ما که خدا ـ انشاءالله ـ همه اینها را تایید کند، حفظ بکند، ما اگر چهارجا به اینها نصیحتی میکنیم، چهلجا هم سفارش هم میکنیم، اینها هم خدمات فراوانی کردند و میکنند، یک کاری اینها باید بکنند یک کاری شما، آن کاری که اینها باید بکنند برنامهریزی و مدیریت است.
مدیریت این نیست که وسیله نقلیه، موکِب، خدا همه اینها را خیر بدهد و از فرد فرد اینها قبول کند! کار خوبی است؛ اما معنای مدیریت این نیست که شما مدام اتومبیل بفرستید و مدام جادّه درست کنی، معنای مدیریت این است که این سه میلیونی که میخواهند بروند ویزا ندهید مگر حساب شده، شش دهه دو ماه پشتسر هم همه اربعین حساب میشود، اینطور نباشد که به چند میلیون یکجا همزمان حق ورود بدهید، آن وقت این سه میلیون کاملاً با جلال و شکوه میروند و برمیگردند.
اما جریانی که مربوط به شما علما است، افرادی را میبینید این عزیزانی که از پاکستان میآیند، شهرهای دیگر میآیند همه شیفته ابیعبدالله هستند، ما باید راه صحیح را، علم را، تعلیمات را، کلمات را، آداب را، اخلاق را طرزی به اینها بگوییم که اینها عالمانه به شهرشان برگردند، درست است که سینه زدن، ناله کردن، گریه کردن چیز خوبی است؛ اما اینها در ردیف نوافل تبلیغات شیعه است، آنچه که در ردیف فرائض تبلیغات شیعه است همان علم است و آگاهی است و عظمت است و جلال است و معنویت است و فقه است و عدل، زمینه فراهم است، اینها که از خارج میآیند مثل داخل و داخلی هستند؛ مثل خارج، زمینه فراهم است؛ اما ما بجای اینکه به نوافل عزاداری بپردازیم، به آن فرائض که ادب و علم است بپردازیم، وضع ما خیلی بهتر از این خواهد شد. امیدواریم به برکت شما علمای بزرگوار این دهه اربعین با جلال و شکوه برگزار بشود!بخشی از سخنان پایانی حضرت استاد در درس خارج فقه 22 مهر98
یکشنبه 31 شهریور 1398 ساعت 14:22