.....در راهپیمایی پسفردا به لطف الهی همه ما شرکت
کنیم و این را حق خود بدانیم وظیفه خود بدانیم با دو اصل. در راهپیمایی قبل
از انقلاب مشخص بود که چه میخواهیم همانها را میگفتیم اما در راهپیمایی
الآن هم مشخص است که چه میخواهیم شعار ما همان شعارهای قبل از انقلاب
باشد در قطعنامههای ما، در بیانیه پایانی ما آن اصول کلی باشد و اصل
دیگر، ما به هر حال مشکلاتی داریم که این مشکلات یک مقدار در اثر ضعف
مدیریت است که ما با داشتن این همه سرمایههای غنی و قوی از نظر اقتصاد در
زحمت هستیم و یک سلسله بداخلاقی و بدحقوقی است .
الآن ما دهه کرامت، دهه
ولایت، دهه نبوت، همه اینها برکاتی است که گاهی به صورت هفته گاهی به صورت
دهه اینها را داریم اینها نعمت الهی است اما عدهای دهه غارت تشکیل دادند
این دهه مربوط به ده روز نبود مربوط به ده ماه نبود بلکه مربوط به ده سال
است غارت کردند چهار هزار میلیارد پنج هزار میلیارد اینجا سرقت آنجا سرقت
کل خزینه را خالی کردند این دهه غارت را هم ما باید در شعار بگوییم و حق
مسلّم ما اینها است. بارها ما به مسئولین گفتیم این جلد پنج کافی را مطالعه
کنید «کتاب المعیشة»
این بیان نورانی پیغمبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است که درست است مردم
بین خود و خدای خود خدا را قبول دارند و دین آنها محفوظ است اما دین بخواهد
در جامعه حاکم باشد این با فقر نمیشود. دعای نورانی پیغمبر
(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) این است که «اللَّهُمَّ
بَارِکْ لَنَا فِی الْخُبْزِ وَ لَا تُفَرِّقْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ
فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّیْنَا وَ لَا اَدَّیْنَا
فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل»
با این که حضرت در شعب ابیطالب آن طور تحمل میکرد خواص اصحاب آن طور تحمل
میکردند اما ناله و استغاثه پیغمبر به درگاه خدا این بود که خدایا! اگر
حکومت میخواهید باید اقتصاد مردم تامین باشد. ما در فارسی هم میگوییم
نانِ مردم که کنایه از اقتصاد است، خُبز در عربی آن هم کنایه از اقتصاد
است. به خدا عرض کرد خدایا! بین ملت ما، مملکت ما اینها که بخواهد تشکیل
بشود و نان مملکت جدایی نینداز، اگر ـ خدای ناکرده ـ اقتصاد مردم آسیب
ببیند توقع نداشته باش مردم مسلمان بمانند نماز بخوانند و روزه بگیرند.
بخشی از سخنان حضرت استاد در درس خارج فقه 20بهمن98
سهشنبه 22 بهمن 1398 ساعت 15:38