نیاز انسان

قال الاستاذ: انسان در نظام زندگی ومعیشت دنیوی ، نیازمند به علم اخلاق وسیاست است تا در پرتو آن  نفس خود را تهذیب واخلاق را تکمیل ومنزل وشهر را تدبیر واداراه نماید  انبیاء بشر را به (اخلاق فاضله)راهنمایی وبه تدبیر منزل وتنظیم امور اجتماعی آگاه می کنند.

حکمت عبادت

قال الاستاذ: اگر انسان گرفتار تردید است ، برای آن است که به ملکوت راه پیدا نکرده ، عبادتی صوری دارد  وبه حکمت عبادت نرسیده است . حکمت عبادت راه پیدا کردن به ملکوت است ومشاهده ملکوت با یقین همراه است وچیزی در عالم گرامیتر وگرانتر از یقین نیست. خدا این یقین را به افراد خاصی اعطا میکند نه  به همگان.

علما و شهیدان از مصادیق بقیه الله هستند.

قال الاستاذ: بقیت الله بالقول المطلق وجود مبارک امام زمان(عج) است ، عالمان دین که راهیان راه آن حضرت و نایبان آن حضرت هستند ، دستورات آن حضرت را فراگرفته ، عمل کرده و منتشر می کنند و هم چنین مجاهدان نستوه که پیروی از آن حضرت را از راه تبعیت از فقها حفظ کرده اند این ها کسانی هستند که مصداق بقیت الله هستند.
در مورد عالمان دین قرآن کریم از علما به عنوان "اولو بقیه" یاد کرده است ، یعنی باقی اند ، چون قرآن کریم از علما به عنوان اولو بقیه یاد کرده است وجود مبارک علی(ع) آن طوری که در نهج البلاغه آمده فرمود "العلماء باقون ما بقی الدهر" پس این ها مصداق بقیت الله هستند چون محضر وجود مبارک ولی عصر(عج) ، نایب ولی عصر(عج) ، شاگرد ولی عصر(عج) و راهیان راه آن حضرت هستند.
شهدا هم از این جهت که ذات اقدس اله فرمود " بل احیاء عند ربهم یرزقون " این ها هم مصداق بقیت الله هستند زیرا که عند رب هستند و هرچه عند رب است ماندنی است ، در سوره مبارکه نحل فرمود "ماعندکم ینفع و ما عند الله باق ٍ" هر مولودی که عند اللهی شد سهمی از بقا دارد ، بنابراین علم و جهاد ماندنی است و عالمان راستین و مجاهدان نستوه ماندنی هستند.

مومن

قال الاستاذ:

اگر مومن به جای برسد که یاد خدا را لحظه ای از دست ندهد در ضمیر ملکوتی اش جایی برای خاطرات باطل بیدا نمیکند.

تعلیم وتزکیه

قال الاستاذ:

تعلیم با تکرار ملال آور است بر خلاف تزکیه. چون خطر گمراهی همیشگی است لذا همواره به تزکیه نیاز است.

مراقبت و برکت

قال الاستاذ: اگر انسان در طول روز مراقب خویش باشد ُحتما سحر با برکتی در انتظار او خواهد بود.

تصاویر اقامه نماز حضرت استاد بر پیکر مرحوم آیت اله بهجت(ره)

قال الاستاذ:

درباره به یاد استاد

بسم الله الرحمن الرحیم

"به یاد استاد"  شامل نکات برگزیده  اخلاقی ،  فقهی،  تاریخی ، اجتماعی ، پاسخ به شبهات ، تصاویر ، فیلم ، استفتائات و .... از محضر مفسر فقیه ، حکیم متاله ، فیلسوف الفقهاء و فقیه الفلاسفه علامه جوادی آملی (دامت برکاته) می باشد که در تاریخ اول مرداد ماه 1390 شروع به فعالیت نموده است.

 لازم بذکر است این وبلاگ توسط یکی از شاگردان و علاقمندان به ایشان ایجاد  ، و مدیریت می شود لذا نواقص و کاستی های احتمالی این محیط را به ساحت قدسی ایشان  مرتبط ندانید. سعی بر این است کلیه مطالب مستند باشند لذا  سند هر مطلبی را بخواهید قابل  ارائه است. ضمنا این وبلاگ توسط فرزند حضرت استاد ، جناب حجه الاسلام والمسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی  مورد تقدیر قرار گرفت.

1  : " به یاد استاد"  را به یاد استاد نام نهادیم تا همواره رهنمود های ایشان را در فراز و فرود های زندگی به یاد داشته باشیم ؛ در اینجا فقط و فقط از بیان و بنان حضرت استاد استفاده شده است . ضمنا جهت بهتر شدن ارائه مطالب با اعلام نظرات ما را در این راه یاری کنید.

2  : لطفا از درج نظر های بی ربط ، تقاضای پیوند با سایت های غیر مرتبط با مسائل فرهنگی اسلامی ، و تقاضای ملاقات با معظم له ، جدا بپرهیزید.

بدیهی است ارتباط با معظم له منحصرا توسط دفتر ایشان در قم  خیابان صفائیه کوی 19 میسر است.


3 : درس اخلاق حضرت استاد پنج شنبه ها بعد از فریضه ظهر وعصر به امامت معظم له  در دفتر ایشان به صورت  عمومی برگزار می شود. درس خارج فقه ساعت 8 صبح  و درس تفسیر ساعت 11 در مسجد اعظم همه روز به استثنای ایام تعطیل برگزار می گردد.


4 :  اگر در" به یاد استاد"  به دنبال مطلب خاصی هستید برای سهولت در دسترسی یا از طریق (لیست کلیه مطالب) اقدام کنید , و یا آن را در ابزار جستجو (دربالای صفحه ) وارد کنید.


5  : جهت ارسال سوالات شرعی از محضر حضرت استاد از طریق ( نظر ) اقدام بفرمائید.
جواب سوالات شرعی ، عمومی منتشر می گردد. اگراستفتاء شما خصوصی است ، لطفا هنگام طرح سوال ، رمزی به دلخواه خودتان نیز ارسال کنید تا پاسخ به صورت رمز دار منتشر شود .





پروردگارا ! مارا دانشی ده که نور باشد نه نار.

علمی بخش که از شرق قلب وعقل برآید ، نه در مغرب غرور وغول فرو نشیند.

پروردگارا! از عَهْد مَهْد تا کنون بندگیم را پذیرفتی، از الان تا لقای خودت مرا بنده نگهدار.

خدایا! عبد آبِق و فقیر وقیر ره‏ توشه ‏ای جز کرم تو ندارد، امید او را به یأس مُبدّل نکن.