اختلال جامعه، در گردش نادرست ثروت است: ثروت همانند رودخانه ای پرآب است که در جامعه جاری است؛ اگر کسی از جریان آن جلوگیری کند، بیش از نیاز خود نمی تواند بردارد؛ ولی حیات دیگران را به خطر می اندازد وچنانچه خودش استفاده ودیگران را نیز از آن بهره مند کند به جامعه نشاط وسازندگی وطراوت می بخشد.
اسلام سرمایه دارانی را که اهل اسراف، تبذیر، بخل واکتناز نیستند وبه دارایی خویش تظاهر نمی کنند وآن را مایه فخر ومباهات نمی دانند، امانتداران جامعه می داند. فطرت جامعه نیز پذیرای سرمایه وچنین سرمایه داران امین است و اعتراض وشورش مردم محروم هم برای تفاوت های جزئی آن ها با ثروتمندان در خوراک، پوشاک ، مسکن و وسیله نقلیه نیست، بلکه پرخاش های آنان بر اثر تبعیض های نابجا وفخرفروشی ها وتظاهربه ثروت سرمایه داران است واینکه توده مردم همیشه کسری بودجه دارند وسرمایه سالاران از مصادیق (الذی جمع مالا وعدده *یحسب ان ماله اخلده)هستند.
اینگونه صفات رذیله، هم نظام اقتصادی را فلج می کند وهم مردم را ضدّ سرمایه داران می شوراند، از این رو ثروت های کلان یا باید به دست شرکت های سهامی برگرفته از توده مردم باشد؛ یا به دست افرادی امین که از هوش کلان اقتصادی برخوردار بوده واهل شهرت وجاه طلبی ، تظاهر به ثروت، اسراف، تبذیر یا هوس های دیگر نیستند. رفاه اقتصادی جامعه در دو عنصر محوری دورمی زند :
1- کوشش در تولید کالاهای لازم.
2- قناعت در مصرف.
سر اینکه خدای سبحان درباره برخی انسانها می فرماید
:همانند چهار پایان، بلکه از آنها نیز پست تر اند: (اولئک کالانعام بل هم
اضل) این است که حیوانات نیز مرتبه ضعیف شکر را دارند ولی چون از عقل بهره
ای ندارند به کمال حمد معقول نمیرسند ؛ اما انسان با داشتن کمال عقلی ، اگر
عقل خود را در خدمت شهوت وغضب درآورد ، از حیوان نیز پستر خواهد بود.
حیوان تنها در محدوده شعور حیوانی ، در پی ارضای شهوت وغضب است؛ اما
انسان عقل واندیشه را نیز در خدمت شهوت وغضب به کارمی گیرد وبا داشتن چراغ
بیراهه میرورد. چنین عقلی در اسارت هوسهاست:
(قال علی علیه السلام :کم من عقل اسیر تحت هوی امیر. نهج البلاغه حکمت211 )
اگر کسی همانند پیامبران وامامان (علیهم السلام) به پایگاه رفیع ولایت بار یافت ودر کار های خیر نام خدا را بر زبان آورد ودر عین رعایت نظام علت ومعلول هرگز به قدرت خویش وسایر اسباب وعلل عادی تکیه نکرد بلکه تنها موثر مطلق در جهان را خدای سبحان دید آنگاه آثار اسم اعظم در کنار بسم الله او ظهور میکند.چنانکه عصا به دست موسی وانگشتر با انگشت سلیمانی موثر بود.
قابض روح رسول الله صلی الله علیه وآله ذات اقدس اله بود .حضرت عزرائیل علیه السلام ویارانش فقط حاضر وناظر بودند.
قال الاستاذ : اگر کسی از خود بینی نجات پیدا کرد راه مشاهده اسرار الهی ونیل به جنه اللقاء برایش باز است.